Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012
Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012
Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012
Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012
Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012
Συσκευή εστιασμένων υπερήχων θα μπορούσε να γίνει νυστέρι - Ειδήσεις - Επιστήμη-Τεχνολογία - in.gr
Συσκευή εστιασμένων υπερήχων θα μπορούσε να γίνει νυστέρι - Ειδήσεις - Επιστήμη-Τεχνολογία - in.gr
Ένας φακός με επίστρωση από νανοσωλήνες άνθρακα, ο οποίος μπορεί να μετατρέπει το φως σε εστιασμένα ηχητικά κύματα, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στο μέλλον σε νυστέρια εξαιρετικά υψηλής ακρίβειας, ελπίζουν οι Αμερικανοί ερευνητές που ανέπτυξαν το σύστημα.
Οι υπέρηχοι δεν χρησιμοποιούνται σήμερα μόνο σε απεικονιστικές εξετάσεις όπως το υπερηχογράφημα. Οι γιατροί συχνά χρησιμοποιούν εστιασμένα ηχητικά κύματα για να θρυμματίζουν πέτρες στα νεφρά, ή να συρρικνώνουν όγκους του προστάτη, προκαλώντας απότομη και τοπική αύξηση της θερμοκρασίας.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι σημερινές συσκευές υπερήχων εστιάζουν τα κύματα σε μια μάλλον μεγάλη επιφάνεια, συνήθως της τάξης των αρκετών χιλιοστών ή μερικών εκατοστών του μέτρου, επισημαίνει ο Τζέι Γκούο του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. «Μπορούμε τώρα να αυξήσουμε την ακρίβεια της εστίασης κατά 100 φορές» υπερηφανεύεται ο ίδιος.
Το σύστημα που ανέπτυξε η ομάδα του Γκούο βασίστηκε σε μια «οπτοακουστική» μέθοδο που μετατρέπει την ακτινοβολία ενός λέιζερ σε ηχητικά κύματα, τα οποία στη συνέχεια ενισχύει και εστιάζει.
Στην καρδιά της συσκευής βρίσκεται ένας φακός που φέρει ένα στρώμα νανοσωλήνων άνθρακα και ένα δεύτερο στρώμα από πολυμερές που συμπεριφέρεται σαν λάστιχο. Όταν ο φακός δεχτεί τη δέσμη του λέιζερ, η επίστρωση νανοσωλήνων απορροφά την ακτινοβολία και θερμαίνεται. Η απότομη θέρμανση προκαλεί με τη σειρά της τη στιγμιαία διαστολή του πολυμερούς, με αποτέλεσμα να παράγονται ηχητικές δονήσεις.
Η συχνότητα των ηχητικών κυμάτων που προκύπτουν είναι 1.000 φορές υψηλότερη από το όριο της ανθρώπινης ακοής, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Scientific Reports. Δεν κόβουν τους ιστούς με θερμότητα, όπως άλλες συσκευές υπερήχων, αλλά δημιουργούν κρουστικά κύματα και μικροσκοπικές φυσαλίδες ατμού, οι οποίες κόβουν μηχανικά τους ιστούς.
Στις πρώτες εργαστηριακές δοκιμές, ο φακός υπερήχων κατάφερε να ξεκολλήσει από τη θέση του ένα μεμονωμένο κύτταρο καρκινικού όγκου, καθώς και να ανοίξει μια τρύπα διαμέτρου μόλις 0,15 χιλιοστών σε μια τεχνητή πέτρα νεφρού.
http://news.in.gr/science-technology/
Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012
Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012
Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012
Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012
Αντισταθείτε στον πανικό! - science
Αντισταθείτε στον πανικό! - science Κάθε τόσο δημοσιεύονται μελέτες που συσχετίζουν τις διάφορες τροφές με την εμφάνιση καρκίνου. Τα 3/4 απ’ αυτές είναι όμως επιστημονικά «αδύναμες»
Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012
Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012
Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012
Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012
Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012
Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012
Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012
Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012
Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012
Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012
Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012
Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012
Himaira: Τι ακτινοβολία εκπέμπουν διαφορές συσκευές που χρη...
Himaira: Τι ακτινοβολία εκπέμπουν διαφορές συσκευές που χρη...: 07.15 Κινητό τηλέφωνο -365 φορές πάνω από το όριο! Συνήθως η ημέρα μας αρχίζει μ' ένα τηλεφώνημα. Σύμφωνα με τα διεθνή όρια ασφαλείας, η ...
Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012
Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012
Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012
Himaira: Γιατί δεν μπορούμε να δούμε την υπέρυθρη ακτινοβολ...
Himaira: Γιατί δεν μπορούμε να δούμε την υπέρυθρη ακτινοβολ...: Αλήθεια, είναι αόρατη η υπέρυθρη ακτινοβολία; Γιατί δεν μπορούμε να τη δούμε; Δείτε επίσης σε αυτό το άρθρο και λίγες πληροφορίες για τις...
Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012
Κυριακή 22 Ιουλίου 2012
"Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των "εσωτερικών συγκρούσεων"
Ο γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer) υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε μια γερμανική κλινική. Η προνομιούχος θέση του, του επέτρεψε να συναντήσει πολλούς καρκινοπαθείς. Χάρις στις περιστάσεις, στην τύχη και στην λεπτομερή παρατήρηση, ο Χάμερ ανακάλυψε τους θεμελιώδεις νόμους που εξηγούν το μηχανισμό της εμφάνισης όλων των καρκίνων και όλων των ασθενειών. Στην περίπτωση αυτού του γιατρού, μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για νόμους, αφού οι επαληθεύσεις που έγιναν από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές έδειξαν ότι όλοι ισχύουν στις 100% των περιπτώσεων, πράγμα το οποίο δεν είχε ποτέ συμβεί έως τότε στην ιστορία της ιατρικής.
Ο ατσαλένιος νόμος του καρκίνου που διατυπώθηκε από τον Ρίκε Γκέερτ Χάμερ είναι ο εξής: " Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια.
" Παρατήρησε λοιπόν ότι οι ασθενείς που είχαν καρκίνο των οστών, για παράδειγμα, είχαν όλοι βιώσει κάποιο σοκ, κάποιο στρες, κάποια έντονη και βίαιη (αιφνίδια) εσωτερική σύγκρουση κατά την οποία αισθάνθηκαν υποτιμημένοι. Επιπροσθέτως, παρατήρησε ότι σε όλους τους ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον ίδιο καρκίνο, είχε εμφανισθεί ένα σημάδι στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου τους. Έτσι, ανακάλυψε ότι σε κάθε τύπο στρες αντιστοιχούσε η ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και το ίδιο συγκεκριμένο όργανο, πάντα το ίδιο.
Ο καρκίνος των οστών αντιστοιχεί στην εσωτερική σύγκρουση της υποτίμησης. Ο καρκίνος των πνευμόνων στη έντονο φόβο του θανάτου. Ο καρκίνος του αριστερού στήθους σε μια γυναίκα δεξιόχειρα, στη έντονη εσωτερική σύγκρουση σε σχέση με ένα παιδί (πραγματικό, εικονικό, φανταστικό ή συμβολικό). Ο καρκίνος του δεξιού στήθους σε μια δεξιόχειρα γυναίκα αντιστοιχεί σε εσωτερική σύγκρουση γενικά με τον σύντροφο (σε μια γυναίκα αριστερόχειρα, οι αντιστοιχίες αντιστρέφονται). Ο καρκίνος του προστάτη αντιστοιχεί στη σεξουαλική εσωτερική σύγκρουση (πραγματική ή συμβολική) σε σχέση με τα παιδιά ή τους απογόνους (ή την ικανότητα δημιουργίας). Και ούτω καθεξής, για όλους τους καρκίνους.
Αυτός ο νόμος έχει επιβεβαιωθεί εδώ και σχεδόν 20 χρόνια από εκατοντάδες θεραπευτές (εκπαιδευμένους από τον Χάμερ ή τους διαδόχους του), σε δεκάδες χιλιάδες ασθενείς, χωρίς εξαίρεση. Αυτό που είναι φανταστικό σε αυτήν την ανακάλυψη, είναι ότι ο μηχανισμός: «σύγκρουση - εγκέφαλος – όργανο» λειτουργεί και προς τις δύο κατευθύνσεις.
Για να το πούμε και αλλιώς, όσο η εσωτερική σύγκρουση είναι ενεργή, η περιοχή του εγκεφάλου που δραστηριοποιείται δίνει διαταγή στη βιολογική διαδικασία να παραγάγει καρκινικά κύτταρα στο όργανο που διαλέχτηκε για να εκφράσει την ανισορροπία.
Αντιθέτως, όταν το άτομο λύσει την εσωτερική του σύγκρουση (με οποιονδήποτε τρόπο και αν το κάνει αυτό) και βάλει τέλος στο έντονο στρες του, η ίδια περιοχή του εγκεφάλου αντιστρέφει το πρόγραμμα και δίνει αμέσως διαταγή στη βιολογική διαδικασία, να σταματήσει την παραγωγή καρκινικών κυττάρων και να καταστρέψει τον όγκο που έχει δημιουργηθεί στο όργανο ...
Έτσι σήμερα, αρκετές χιλιάδες ιατρικοί φάκελοι θεραπειών έχουν σχηματιστεί και συγκεντρωθεί από τον γιατρό Χάμερ και τους διαδόχους του. Μέσα σε αυτούς τους φακέλους, απαριθμούνται πολλές αποθεραπείες τις οποίες η επίσημη ιατρική χαρακτηρίζει ως « αυθόρμητες, ανεξήγητες ή αξιοθαύμαστες» : έτσι, ανιχνεύσεις (με σκάνερ), αναλύσεις αίματος, ακτινογραφίες, υποβολές εκθέσεων που έγιναν σε νοσοκομεία, αποδεικνύουν ότι ασθενείς έχουν θεραπευθεί εντελώς από καρκίνους, λευχαιμίες, σκληρύνσεις κατά πλάκας, μυοπάθειες, διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες, κωφώσεις, σοβαρές διαταραχές της όρασης, ψωριάσεις, αλλεργίες, κ.λπ., χωρίς να προσφύγουν στη χημειοθεραπεία, την ακτινοθεραπεία, τη χειρουργική επέμβαση ή άλλες κλασικές θεραπείες που ορίζονται από την ιατρική.
Και όμως, πολλοί από αυτούς ήταν καταδικασμένοι από την επίσημη ιατρική, που είχε βεβαιώσει ότι ήταν ανίατοι, ότι θα πεθάνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κατά τη διάρκεια μιας από τις αναρίθμητες δίκες εναντίον του γιατρού Χάμερ στις οποίες ενάγων ήταν ο ιατρικός σύλλογος, ο δικηγόρος του Χάμερ είχε ζητήσει από το δικαστήριο να συγκρίνει το ποσοστό, σε εθνική κλίμακα, όσων επέζησαν από καρκίνο, με το ποσοστό όσων επέζησαν από καρκίνο ανάμεσα στους ασθενείς του πελάτη του (λαμβάνοντας υπόψη ότι μερικοί από αυτούς είχαν απευθυνθεί σ’ αυτόν, μερικές φορές στο τελευταίο τους στάδιο, απελπισμένοι, αφού είχαν δοκιμάσει τα πάντα). Αυτή η σύγκριση παρουσίασε με περιφανή τρόπο την ανωτερότητα της προσέγγισής του Χάμερ, σε σχέση με την προσέγγιση της επιστημονικής ιατρικής και ολόκληρου του οπλοστασίου της: 95% επιβίωση για περισσότερα από 5 χρόνια για τον Χάμερ, απέναντι στο 30% κατά μέσο όρο, σε εθνική κλίμακα στη Γερμανία. Χωρίς σχόλιο.
Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των « εσωτερικών συγκρούσεων »
Εάν σταματούσα εδώ την παρουσίασή μου, θα σας άφηνα πιθανώς αμήχανους και με πολλές αμφιβολίες. Εάν δεν καταλάβουμε σε τι πραγματικά χρησιμεύει η ασθένεια, από βιολογική άποψη, οι θεραπείες μπορεί να φανούν μαγικές. Για να το καταλάβουμε αυτό, ο γιατρός Χάμερ έδωσε πρώτα-πρώτα ένα παράδειγμα παρμένο από την ζωική βιολογία: αυτό μιας αλεπούς που βρέθηκε σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την επιβίωσή της.
Ας φανταστούμε ότι μια αλεπού δεν έχει καταφέρει να πιάσει την παραμικρή λεία εδώ και τρεις μέρες. Βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την σωματική της επιβίωση, όταν επιτέλους, καταφέρνει να αιχμαλωτίσει ένα μικρό κουνέλι που περνάει από εκεί. Τη στιγμή που ετοιμάζεται να το δαγκώσει, να το ξεσκίσει, να το φάει, η αλεπού ακούει έναν από τους χειρότερους εχθρούς της να πλησιάζει : τον κυνηγό. Και τώρα η αλεπού μας βρίσκεται σε τρομερό δίλημμα, ανάμεσα σε δύο απειλές : εάν φάει το γεύμα της, για να ικανοποιήσει την ανάγκη της για τροφή, κινδυνεύει να σκοτωθεί με την κοιλιά γεμάτη • εάν το σκάσει, αφήνοντας τη λεία της, κινδυνεύει ίσως να πεθάνει της πείνας λίγο αργότερα. Για να βγει από αυτό το δίλημμα, αποφασίζει να καταπιεί ολόκληρο το πόδι του κουνελιού και να φύγει μακριά.
Εκείνη την στιγμή, ένας άλλος κίνδυνος απειλεί την αλεπού : κινδυνεύει να πεθάνει από απόφραξη εντέρου, επειδή αυτό το ολόκληρο πόδι δεν μπορεί ούτε να ξανανεβεί από το στομάχι, ούτε να συνεχίσει τη διαδρομή του μέσα στο έντερο. Βρισκόμαστε, λέει ο Χάμερ, μπροστά σε μια έντονη και βίαιη εσωτερική σύγκρουση που σχετίζεται με την ανάγκη να χωνευτεί κάτι. Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί την τέλεια λύση που θα εξασφαλίσει την επιβίωση του ατόμου : ενεργοποιεί ένα πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων στα τοιχώματα του στομαχιού. Στόχος: η χώνεψη του ποδιού που έχει σφηνώσει στο στομάχι, να γίνει πέντε φορές πιο γρήγορα και πέντε φορές καλύτερα. Όσο ο στόχος δεν επιτυγχάνεται, ο εγκέφαλος συνεχίζει να διατάζει την παραγωγή αυτών των πεπτικών υπερκυττάρων που έχουν σαφώς ανώτερες επιδόσεις από τα κανονικά. Αλλά μόλις το πόδι χωνευθεί εντελώς, μια διαδικασία βιοανάδρασης ενημερώνει τον εγκέφαλο ότι ο στόχος έχει επιτευχθεί. Στη στιγμή ο εγκέφαλος βάζει τέλος στο πρόγραμμα της παραγωγής και δίνει διαταγή να εξαλειφθούν αυτά τα υπερκύτταρα, που θα απέβαιναν επικίνδυνα εάν παρέμεναν στο
στομάχι. Μερικές ημέρες αργότερα, εάν ναρκώσουμε την αλεπού και εξετάσουμε τα τοιχώματα του στομαχιού της, θα μπορέσουμε να παρατηρήσουμε ουλές, μάρτυρες της πρόσφατης εξάλειψης των υπερκυττάρων. Συμπέρασμα : χάρη σε αυτόν τον προγραμματισμό ,τον εγγεγραμμένο στη βιολογική διαδικασία εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ο εγκέφαλος της αλεπούς διάλεξε την καλύτερη ανάμεσα σε όλες τις λύσεις, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωσή της. Το μόνο που δεν σας είπα ακόμη, είναι ότι αυτά τα υπερκύτταρα είναι αυτό που κοινώς αποκαλούμε, καρκινικά κύτταρα του στομαχιού !
Έτσι, σύμφωνα με τους Χάμερ και Σαμπά, βάσει επαληθεύσεων που έγιναν στο εργαστήριο, αυτό που αποκαλούμε καρκινικό κύτταρο έχει τις ίδιες λειτουργίες με ένα κανονικό κύτταρο, αλλά με πολλαπλάσιες επιδόσεις. Ένα καρκινικό κύτταρο στομαχιού χωνεύει πολύ πιο γρήγορα και δυνατά από ένα κανονικό κύτταρο. Ένα καρκινικό κύτταρο παγκρέατος παράγει πολύ περισσότερη ινσουλίνη, ένα καρκινικό κύτταρο του στήθους παράγει πολύ περισσότερο γάλα, ένα καρκινικό κύτταρο πνεύμονα έχει πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ανταλλαγής οξυγόνου αίματος, ένα καρκινικό κύτταρο νεφρού φιλτράρει σαφώς περισσότερο, κ.λπ..
Ας σημειώσουμε, μια και το έφερε ο λόγος, ότι ο γιατρός Κλωντ Σαμπά (Claude Sabbah) γενίκευσε τις ανακαλύψεις του Χάμερ αποδεικνύοντας ότι όλες οι ασθένειες, όποιες και αν είναι αυτές (από την πιο καλοήθη ως την πιο σοβαρή), είναι αποτέλεσμα κάποιου σοκ ή στρες που το βιώσαμε χωρίς να το εκφράσουμε, και ενεργοποιούνται από τον εγκέφαλο, ως η τέλεια λύση για την εξασφάλιση της επιβίωσης.
Γιατί πεθαίνουμε από τις ασθένειές μας;
Τότε, θα μου πείτε, εάν οι ασθένειες είναι οι τέλειες λύσεις που είναι γραμμένες στη βιολογική διαδικασία για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή μας, γιατί πεθαίνουμε από καρκίνο ή άλλες ασθένειες; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να καταλάβουμε, με ποιο τρόπο επεξεργάζεται ο εγκέφαλός μας τις πληροφορίες που φτάνουν σ’ αυτόν. Δηλαδή πρέπει να γνωρίζουμε, ότι ο εγκέφαλος δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε μια πραγματική και μια φανταστική, εικονική ή συμβολική πληροφορία. Για να το αποδείξουμε, ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα •
- Εάν ξαφνικά βρεθείτε όρθιος στο χείλος της χωρίς παραπέτο στέγης ενός 20όροφου κτιρίου, ο εγκέφαλός σας θα ερμηνεύσει αυτήν την κατάσταση ως πραγματικό κίνδυνο: θα ενεργοποιήσει μια σειρά φυσιολογικών αντιδράσεων και ανακλαστικών συμπεριφοράς (άνοδος του ποσοστού της αδρεναλίνης, επιτάχυνση του καρδιακού παλμού, άγχος, ίλιγγος, κ.λπ.). Εδώ, έχει επεξεργαστεί μια πραγματική πληροφορία •
- Εάν, διαβάζοντας το παραπάνω παράδειγμα, φανταστήκατε τον εαυτό σας σ’ αυτή τη θέση, πιθανώς ο εγκέφαλός σας να ενεργοποίησε τις ίδιες αντιδράσεις. Εντούτοις, δεν βρισκόσαστε πραγματικά σε κίνδυνο, αφού ήσασταν καθισμένος και διαβάζατε. Ο εγκέφαλός σας όμως επεξεργάστηκε μια φανταστική πληροφορία, σαν να ήταν πραγματική •
- Εάν, τώρα, κατά τη διάρκεια ηλεκτρονικού παιχνιδιού ή κάποιας κινηματογραφικής προβολής, το σενάριο σάς προβάλει στο χείλος μιας στέγης, με το κενό από κάτω, σκηνή τραβηγμένη από την οπτική γωνία του ήρωα, και εάν είστε αρκετά βυθισμένος, συνεπαρμένος μέσα στην εικόνα, ο εγκέφαλός θα αντιδράσει και πάλι με το ίδιο τρόπο. Εδώ, θα έχει επεξεργαστεί μια εικονική πληροφορία σα να ήταν πραγματική •
- Και τέλος, εάν σας ανακοινώσουν ξαφνικά ότι η επιχείρηση στην οποία εργάζεστε κήρυξε πτώχευση, τη στιγμή που εσείς έχετε μόλις πάρει ένα μεγάλο δάνειο από την τράπεζα, θα αισθανθείτε ίσως τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια σας. Ο εγκέφαλος θα ενεργοποιήσει και πάλι τις ίδιες αντιδράσεις, παρόλο που ή άβυσσος που έχετε μπροστά σας, δεν είναι παρά συμβολική. Έτσι, θα έχει επεξεργαστεί μια συμβολική πληροφορία σα να ήταν πραγματική.
Εάν κατανοήσετε αυτό το παράδειγμα, θα καταλάβετε εύκολα ότι ό,τι λέμε, ό,τι σκεφτόμαστε εκλαμβάνεται από τον εγκέφαλό μας ως πραγματική πληροφορία, την οποία έχει υποχρέωση να επεξεργαστεί, ως υπερυπολογιστής. Έτσι εάν, μιλώντας για ένα φίλο, πείτε: " αυτό δεν θα του συγχωρήσω ποτέ. Δεν θα μπορέσω ποτέ να το χωνέψω ", και αυτή η φράση πραγματικά αντανακλά αυτό που έντονα αισθάνεστε, τότε ο εγκέφαλός σας θα λάβει αυτήν την συμβολική πληροφορία και θα την επεξεργαστεί σα να ήταν πραγματική. Εάν η σύγκρουση που βιώνετε στη σχέση σας με το άλλο άτομο είναι πολύ έντονη και δεν καταφέρνετε να εκφράσετε όλη τη δυσαρέσκεια που αισθάνεστε, είναι πολύ πιθανό ο εγκέφαλος να ξεκινήσει πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων (δηλαδή καρκινικών κυττάρων) για να χωνέψει αυτό που δεν μπορείτε να χωνέψετε…
Η διαφορά με την περίπτωση του ποδιού που σφήνωσε στο στομάχι της αλεπούς, είναι ότι εάν δεν συμφιλιωθείτε με τον φίλο σας, εάν παραμείνετε στις θέσεις σας, εάν δεν τον συγχωρέσετε, δεν θα μπορέσετε πράγματι ποτέ να χωνέψετε αυτό που σας έκανε. Κατά συνέπεια ο εγκέφαλός σας θα συνεχίζει να λαμβάνει το μήνυμα ότι κάτι δεν έχει ακόμη χωνευθεί. Και υπάκουα, θα συνεχίζει το πρόγραμμα της παραγωγής καρκινικών κυττάρων. Μαντεύετε τη συνέχεια : αργά ή γρήγορα, εξαιτίας της ανώμαλα υπερβολικής ικανότητας πέψης, θα αρχίσετε να αισθάνεστε πόνους, οι τροφές δεν θα χωνεύονται σωστά. Θα σας γίνει τότε διάγνωση καρκίνου του στομάχου, που οι γιατροί θα προσπαθήσουν να εξαφανίσουν με τα διάφορα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους.
Αλλά αρχίζετε να μαντεύετε αυτό που υπάρχει κίνδυνος να επακολουθήσει. Ακόμα και αν σας έκαναν ολική αφαίρεση στομάχου, ο εγκέφαλός σας θα συνέχιζε να δίνει την εντολή για την παραγωγή καρκινικών κυττάρων στην περιοχή του σώματος όπου βρισκόταν το στομάχι. Κάποιους μήνες αργότερα, οι γιατροί θα ανακάλυπταν αυτό που θα ονόμαζαν υποτροπή ή μετάσταση, ενώ αυτό δεν θα ήταν παρά η συνέχιση του προγράμματος που είχε ξεκινήσει ο εγκέφαλός σας, βασιζόμενος σε μια συμβολική πληροφορία σχετικά με την σύγκρουση που βιώσατε με κάποιο φίλο.
Για να πάμε ακόμη μακρύτερα, εάν σοκαριστείτε από την απαισιόδοξη διάγνωση του καρκινολόγου σας και αισθανθείτε μεγάλο φόβο θανάτου, ο εγκέφαλός σας θα αρχίσει καινούργιο πρόγραμμα παραγωγής υπερκυττάρων ,στον πνεύμονα, που αργότερα θα χαρακτηριστεί από τους γιατρούς καρκίνος του πνεύμονα. Και ούτω καθεξής, μέχρις ότου επέλθει ο θάνατος.
Πώς να προλάβουμε τις ασθένειες και πώς να τις θεραπεύσουμε ;
Στο τελευταίο μου βιβλίο «Η γλώσσα της θεραπείας» έχω περιγράψει λεπτομερώς τις διαδικασίες που, ξεκινώντας από έντονα ψυχικά σοκ ή μεγάλο στρες, καθορίζουν και προκαλούν τις σωματικές ασθένειές μας. Στα πλαίσια αυτού του άρθρου μου φαίνεται άχρηστο να προχωρήσω βαθύτερα, αφού η ίδια λογική ισχύει για όλες τις ασθένειες, ανεξάρτητα από τον βαθμό έντασης και σοβαρότητάς τους.
Αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε από όλα αυτά είναι, ότι από τη μια, ο εγκέφαλος δε σφάλει ποτέ και από την άλλη, ότι αυτός είναι που ενεργοποιεί όλες τις «ασθένειες» έτσι ώστε να εγγυηθεί στο άτομο τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον μιας τέτοιας θεώρησης είναι τεράστιο. Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, καμιά πάθηση, καμιά ανισορροπία μας δεν οφείλεται στην τύχη. Όλα εκδηλώνονται σύμφωνα με τους αμετάβλητους νόμους της Βιολογίας των Ζωντανών Όντων, όπως λέει ο γιατρός Κλωντ Σαμπά.
Αυτό σημαίνει συγκεκριμένα, ότι εάν μάθετε τους νόμους της Νέας Ιατρικής του Ρίκε Γκέερτ Χάμερ ή της Ολιστικής Βιολογίας του Κλωντ Σαμπά, που είναι αμετάβλητοι όσο και οι νόμοι της φυσικής ή της χημείας, θα μπορείτε όχι μόνο να καταλάβετε από πού προέρχονται όλες οι ασθένειές σας, αλλά κυρίως θα μπορείτε να τις προλαμβάνετε και να τις θεραπεύετε. Πώς ; Μαθαίνοντας τις βασικές αρχές της επικοινωνίας τις οποίες κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να κατέχει : το να εκφράζει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του, να τολμά να αντιπαρατίθεται στους άλλους (με σεβασμό βέβαια), να αναγνωρίζει και να δέχεται την πραγματικότητα όπως αυτή είναι, οι πράξεις του να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα, να τελειώνει τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχει με τους άλλους, να συγχωρεί. Ας πάρουμε αυτές τις αρχές μία μία, για να εξετάσουμε με ποιο τρόπο μπορούν να μας κάνουν να αποφύγουμε τις ασθένειες ή να μας θεραπεύσουν...
- Να εκφράζουμε τις ανάγκες μας : πολλές απογοητεύσεις, πολλές καταστάσεις στρες προέρχονται από το γεγονός ότι αφενός, λίγοι είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν συνειδητά τις αληθινές ανάγκες τους και αφετέρου, ακόμη πιο σπάνιοι είναι εκείνοι που έχουν την ικανότητα να τις εκφράσουν με κατάλληλο τρόπο. Συνεπώς, συσσωρεύουμε μίση και μνησικακίες, μένουμε μπλοκαρισμένοι σε αδιέξοδα. Αισθανόμαστε βέβαια ότι κάτι δεν μας ταιριάζει, αλλά δεν γνωρίζουμε πώς να ξεφύγουμε. Μας συμβαίνουν συχνά απαράδεκτα πράγματα. Εντούτοις τα δεχόμαστε, επειδή δεν γνωρίζουμε ούτε καν τα όριά μας, σχετικά με το τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε, τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε.
Το να ξαναμάθουμε να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες μας και τα όριά μας για όσα δεν θέλουμε πια, το να είμαστε ικανοί να τα εκφράσουμε στους συνομιλητές μας, χωρίς να φοβόμαστε τις συνέπειες, αυτό είναι ένας από τους τρόπους που μπορεί να προλάβουν ή να θεραπεύσουν τις ασθένειες που προκαλούνται από τις ανθρώπινες εσωτερικές συγκρούσεις και τις απογοητεύσεις.
- Να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας : Το συναίσθημα μοιάζει με το σύμπτωμα. Είναι ο δείκτης του βαθμού ικανοποίησης ή μη ικανοποίησης των αναγκών μας. Μια ανάγκη μας ματαιώνεται• εμφανίζεται ένα δυσάρεστο συναίσθημα (θυμός, θλίψη, φόβος, κ.λπ.). Μια ανάγκη μας ικανοποιείται• ένα ευχάριστο συναίσθημα θα εκδηλωθεί (χαρά, ευχαρίστηση, κ.λπ.). Δυστυχώς, η παιδεία μας μας έχει διδάξει, να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας όπως η ιατρική αντιμετωπίζει τα συμπτώματα : να τα αρνούμαστε, να τα απορρίπτουμε, να τα εξαφανίζουμε. Με αυτό τον τρόπο στερούμαστε τα καλύτερα σημάδια, που έχουμε στη διάθεσή μας για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι είναι καλό για μας και τι δεν είναι. Αυτή η άγνοιά μας μάς οδηγεί στην απογοήτευση, αφού μην έχοντας πια τους φωτεινούς δείκτες στον πίνακα ελέγχου, δεν ειδοποιούμαστε καν ότι μια ή περισσότερες ανάγκες μας ματαιώνονται. Σ’ αυτό το σημείο ο εγκέφαλος παίρνει αναγκαστικά τα ηνία, για να εγγράψει στη βιολογική διαδικασία των οργάνων τις ίδιες πληροφορίες που μας είχαν δώσει τα συναισθήματα [θυμηθείτε : στο παράδειγμα με το αυτοκίνητο, εάν οι φωτεινοί δείκτες του πίνακα ελέγχου (τα συναισθήματα) δεν λειτουργούν πια ή δεν ληφθούν υπόψη, η βλάβη θα εκδηλωθεί στα όργανα της μηχανής (στα όργανα του σώματος)].
Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες. Εάν, επιπλέον, μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα, χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας.
- Nα τολμούμε τις αντιπαραθέσεις, με σεβασμό στους άλλους :
πόσες φορές, σε δύσκολες, τεταμένες, δυσάρεστες καταστάσεις, δεν συνέβη να μη τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα στον άλλο, με σεβασμό, αλλά και σταθερά, με θάρρος ; Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση ; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Σημειώστε ότι ακόμη και ο υπολογισμός είναι λανθασμένος : θέλοντας να αποφύγουμε τη σύγκρουση, δεν λέμε αυτό που θα έπρεπε να ειπωθεί. Όμως, μην λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας μέσα μας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και τότε συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει ...
Το να τολμάμε την σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.
- να αναγνωρίζουμε και να δεχόμαστε την πραγματικότητα όπως αυτή είναι : συχνά έχω παρατηρήσει, ότι πολλές ασθένειες ξεκινάνε όταν αρνούμαστε να δούμε μια κατάσταση, όταν της αντιστεκόμαστε, όταν δεν δεχόμαστε αυτό που μας συμβαίνει. Έτσι, μπορεί να μπούμε σε καταστάσεις εσωτερικής σύγκρουσης, αντίστασης, αυτοϋποτίμησης, απώλειας της ταυτότητας ή του χώρου κυριαρχίας μας. Και όσο περισσότερο μαχόμαστε την πραγματικότητα, τόσο περισσότερο ενισχύουμε την επιρροή της και τη δύναμή της πάνω μας, μέχρις ότου εξαντληθούμε.
Χωρίς να είμαστε καθόλου μοιρολάτρες (το θέμα δεν είναι να είμαστε ανθρώπινα ράκη που δέχονται τα πάντα χωρίς αντίδραση, αντιθέτως), το να δεχόμαστε την πραγματικότητα είναι το να τολμάμε να την κοιτάμε κατάματα, αντικειμενικά, χωρίς να κρίνουμε. Είναι επίσης το να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα γεγονότα, θεωρώντας τα ούτε καλά, ούτε κακά : η συμβουλή μου είναι, να θεωρούμε μάλλον ό,τι μας συμβαίνει σαν ευκαιρίες που μας προσφέρονται για να μάθουμε κάτι καινούργιο.
- οι πράξεις μας να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα : Ο Γιούνγκ επέμενε πολύ σε αυτό το σημείο. Πράγματι, δεν υπάρχει θεραπεία εάν δεν δράσουμε πραγματικά. Συχνά, μένουμε εγκλωβισμένοι στις εσωτερικές συγκρούσεις μας και τα στρες, επειδή δεν τολμάμε να δράσουμε. Ή ακόμα χειρότερα : επειδή νομίζουμε ότι αρκεί να συνειδητοποιήσουμε την αιτία του καρκίνου μας για να θεραπευθούμε. Λάθος. Όσοι πίστεψαν πως είναι έτσι, έχουν πεθάνει. Η δράση είναι ο μόνος τρόπος να δώσουμε στον εγκέφαλο την πληροφορία ότι η συγκρουσιακή κατάσταση τελείωσε. Ειδάλλως, το είδαμε παραπάνω, η ενεργοποίηση της ασθένειας δεν θα σταματήσει ποτέ.
- να τελειώνουμε τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχουμε με τους άλλους: Αυτή η έννοια εκφράστηκε για πρώτη φορά από την Ελίζαμπεθ Κίμπλερ Ρος (Kübler-Ross), την ελβετίδα γιατρό που μετανάστευσε στις Η.Π.Α, από όπου ξεκίνησε η εφαρμογή της φροντίδας για την ανακούφιση των βαριά ασθενών, που σήμερα είναι διαδεδομένη σε ολόκληρο τον κόσμο. Έλεγε, ότι πολλοί ασθενείς, στο τέλος της ζωής τους, αισθανόντουσαν την απόλυτη ανάγκη να συμφιλιωθούν με αυτούς με τους οποίους είχαν έρθει σε ρήξη. Παρατήρησε χιλιάδες φορές, ότι μόλις αυτές οι εκκρεμείς υποθέσεις έκλειναν, οι ασθενείς πέθαιναν την ίδια νύχτα, νηφάλιοι και γαληνεμένοι.
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιμένουμε το τέλος της ζωής μας, στο τελευταίο στάδιο μιας μακράς και επίπονης ασθένειας για να το κάνουμε αυτό. Από προσωπική εμπειρία ξέρω, ότι κλείνοντας ταχτικά τις εκκρεμείς υποθέσεις μου, με βοηθάει να διατηρώ την ισορροπία μου και να μην δημιουργώ άχρηστες και επιζήμιες πηγές άγχους.
- Να συγχωρούμε : τέλος, τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, να συγχωρούμε. Όχι, να συγχωρήσουμε τον άλλο για το κακό που μπορεί να μας έχει κάνει, αλλά να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό, μέχρις ότου χαλαρώσουμε, μέχρις ότου εκφράσουμε στον άλλο τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας, μέχρις ότου τολμήσουμε την αντιπαράθεση, μέχρις ότου, επιτέλους, αναγνωρίσουμε και δεχτούμε την πραγματικότητα, μέχρις ότου κλείσουμε τις εκκρεμότητές μας.
Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Δηλαδή, τελικά, με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την ηλιθιότητά μας και να μας συγχωρήσουμε για το κακό που μας κάναμε.
Συμπεράσματα
Στο τέλος αυτού του άρθρου, θέλω να βγάλω μερικά σύντομα συμπεράσματα. Πρώτα πρώτα, δεν υπήρξε στόχος μου να σας πείσω ότι οι πεποιθήσεις σας σχετικά με την υγεία και την ασθένεια είναι λανθασμένες. Ξέρω πολύ καλά ότι θα χρειαζόταν να παραθέσω πολύ περισσότερα, για να σας κάνω να αλλάξετε απόψεις. Στόχος μου ήταν να σας προτείνω μια θεώρηση του πώς θα είναι πιθανώς στο μέλλον η κατανόηση της ασθένειας και της θεραπείας. Εάν κάποια από αυτές τις ιδέες βρήκε απήχηση μέσα σας, σας προσκαλώ να εμβαθύνετε την έρευνά σας, να ενημερωθείτε, να διαβάσετε τα βιβλία που αρχίζουν τώρα να βγαίνουν σχετικά με το θέμα ... Και κυρίως, να πειραματιστείτε μόνοι σας με τον εαυτό σας, όπως κάνω εγώ, εδώ και 18 χρόνια.
Έπειτα, αυτή η θεώρηση μας κομίζει ένα εξαιρετικά καλό νέο : η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που θέλει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Επιπλέον, ακόμα και αν κάπου κάπου αρρωσταίνουμε, δεν θα εξαρτόμαστε πια από τους θεραπευτές που βρίσκονται σε θέση εξουσίας σε σχέση με μας. Ξαναβρίσκουμε, επιτέλους, την αυτονομία μας, την ελευθερία μας, την αυτοκυριαρχία μας.
Και τέλος, ως ασθενείς και ως πολίτες, έχουμε όλοι το καθήκον να ενημερώνουμε τον περίγυρό μας, όσο περισσότερο μπορούμε, γύρω από αυτές τις νέες έρευνες, έτσι ώστε η τρέλα που έχει καταλάβει την ιατρική, πολιτική και οικονομική εξουσία σε σχέση με κάθε τι το εναλλακτικό, να γελοιοποιηθεί, να αποδειχθεί ακατάλληλη, ξεπερασμένη.
Όταν βλέπω τις διώξεις τις οποίες υφίστανται πολλοί θεραπευτές που έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν πραγματικά την υγεία και τον ασθενή (και επομένως να μην υπηρετούν πια τα συμφέροντα των μεγάλων φαρμακευτικών ομίλων), γνωρίζω ότι αυτή η νέα μορφή ιεράς εξέτασης δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν θα είμαστε αρκετοί για να πούμε ευθέως στους κλασσικούς γιατρούς μας, αυτό που πραγματικά μας θεράπευσε. Αλλιώς, η ασθένεια θα παραμείνει για πολύ ακόμη στα χέρια αυτών που έχουν πάρει την εξουσία πάνω στη ζωή μας και το σώμα μας. Έχουμε τον κόσμο που μας αξίζει. Θα έχουμε τον κόσμο που δικαιούμαστε ; Αυτό θα εξαρτηθεί από μας.
Απο μεταφρασμένο άρθρο του Ζαν-Ζακ Κρεβκέρ (Jean-Jacques CREVECOEUR)
Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012
ΣΧΕΔΙΟ «AVATAR»
ΣΧΕΔΙΟ «AVATAR»: Το μυστικό της αθανασίας ισχυρίζεται ότι βρήκε ρώσος επιχειρηματίας. Οχι, δεν πρόκειται για κάποιο μαγικό φίλτρο, ή κάποιο μυστικιστικό ...
Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012
Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012
ΤΟ ΒΗΜΑ - Νερό, τσάι και ξηροί καρποί εναντίον διαβήτη - science - Ιατρική – Βιολογία
Νερό, τσάι και ξηροί καρποί εναντίον διαβήτη
Μελέτες δείχνουν ότι απλές διατροφικές επιλογές βοηθούν στην πρόληψη της νόσου
Νέες μελέτες μαρτυρούν ότι απλές διατροφικές επιλογές μπορούν να κρατήσουν σε… απόσταση ασφαλείας τον διαβήτη. Η «συνταγή» της υγείας περιέχει νερό, (πολύ) τσάι αλλά και ξηρούς καρπούς.
Το νερό
Ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ ανακάλυψαν, όπως αναφέρουν με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό περιοδικό «Αmerican Journal of Clinical Nutrition», ότι οι γυναίκες που προτιμούν να πίνουν νερό και αποφεύγουν τα αναψυκτικά ή τους χυμούς, αντιμετωπίζουν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.
Συγκεκριμένα οι επιστήμονες σημειώνουν ότι η αντικατάσταση των ποτών που περιέχουν ζάχαρη με νερό μπορεί να κρατήσει μακριά το μεταβολικό σύνδρομο, ένα επικίνδυνο οργανικό σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από ένα σύνολο επιμέρους μεταβολικών διαταραχών οι οποίες περιλαμβάνουν μεγάλη περιφέρεια μέσης, υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων, χαμηλά επίπεδα της «καλής» HDL χοληστερόλης , υψηλή αρτηριακή πίεση και υψηλό σάκχαρο του αίματος.
Ωστόσο, όπως υπογραμμίζεται στη μελέτη, εάν ένα άτομο καταναλώνει ποτά με ζάχαρη και απλώς προσθέσει σε αυτήν τη συνήθεια και την κατανάλωση νερού, δεν προστατεύει τον οργανισμό του.
Τα ευρήματα προέκυψαν μετά από μελέτη των διατροφικών συνηθειών 83.000 γυναικών επί περισσότερα από 10 χρόνια. Τα στοιχεία που ανέλυσαν οι ερευνητές συνελέγησαν από τη μεγάλη αμερικανική διαχρονική μελέτη «Nurses’ Health Study» η οποία αφορά καταγραφή της υγείας και του τρόπου ζωής δεκάδων χιλιάδων αμερικανίδων νοσοκόμων.
Στο πλαίσιο της μελέτης περιελήφθησαν 82.902 γυναίκες οι οποίες απαντούσαν σε ειδικά ερωτηματολόγια σχετικά με την υγεία και τη διατροφή τους επί 12 έτη. Κατά τη διάρκεια της μελέτης 2.700 γυναίκες ανέπτυξαν διαβήτη.
Όπως προέκυψε, η ποσότητα νερού που κατανάλωνε η κάθε γυναίκα δεν φάνηκε να επηρεάζει τον κίνδυνο για διαβήτη που αντιμετώπιζε – είναι χαρακτηριστικό ότι οι γυναίκες που έπιναν περισσότερα από έξι ποτήρια νερό την ημέρα αντιμετώπιζαν τον ίδιο κίνδυνο για διαβήτη σε σύγκριση με όσες κατανάλωναν λιγότερο από ένα ποτήρι νερό την ημέρα. Ωστόσο, η κατανάλωση ποτών με ζάχαρη και χυμών συνδεόταν με υψηλότερο κίνδυνο διαβήτη– περίπου 10% για κάθε ποτήρι που καταναλωνόταν κάθε ημέρα.
Με βάση τα στοιχεία οι ερευνητές εκτίμησαν ότι αν η κάθε γυναίκα αντικαθιστούσε ένα ποτήρι αναψυκτικού ή χυμού με ένα ποτήρι νερό, ο κίνδυνος για διαβήτη θα έπεφτε κατά 7%-8%.
Αν και αυτή η μείωση του κινδύνου δεν είναι μεγάλη, με δεδομένη τη συχνότητα εμφάνισης διαβήτη στον πληθυσμό θα μπορούσε να έχει σημαντική επίδραση, σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης δρα Φρανκ Χου. Συγκεκριμένα μείωση της τάξεως του 7% στον κίνδυνο διαβήτη μεταφράζεται στο ότι ενώ θα εμφανιζόταν διαβήτης σε 10 ανά 100 γυναίκες με τη «συνταγή» του νερού η αναλογία θα έπεφτε στις 9 ανά 100.
Το τσάι
Μελέτη σε πληθυσμούς της Ευρώπης έδειξε ότι τα άτομα που πίνουν τέσσερις κούπες τσάι την ημέρα αντιμετωπίζουν μειωμένο κατά 20% κίνδυνο για διαβήτη. Η μελέτη διεξήχθη από ειδικούς του Κέντρου Λάιμπνιτς για την Ερευνα στον Διαβήτη στο Πανεπιστήμιο Χάινριχ Χάινε στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας και δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή επιθεώρηση «PLoS One». Περιελάμβανε 12.403 άτομα με διαβήτη τύπου 2 από 26 κέντρα οκτώ ευρωπαϊκών χωρών (Ισπανία, Ιταλία, Σουηδία, Γαλλία, Δανία, Γερμανία, Ολλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο) καθώς και δεκάδες χιλιάδες υγιείς εθελοντές.
Όπως ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης Κρίστιαν Χέρντερ «από τα στοιχεία μας προέκυψε ότι η κατανάλωση τουλάχιστον τεσσάρων φλιτζανιών τσάι την ημέρα συνδέεται με μείωση του κινδύνου για διαβήτη της τάξεως του 20%. Ωστόσο για να υπάρχουν οφέλη, η κατανάλωση πρέπει να είναι μεγάλη. Για παράδειγμα η μελέτη μας έδειξε ότι τα άτομα που έπιναν ένα με τρία φλιτζάνια τσάι ημερησίως δεν εμφάνιζαν μικρότερο κίνδυνο διαβήτη σε σύγκριση με όσα δεν έπιναν καθόλου τσάι».
Σύμφωνα με τον ερευνητή, το τσάι πιθανότατα επιδρά στην πρόσληψη και στην απορρόφηση της γλυκόζης από τον οργανισμό ενώ παράλληλα προστατεύει τα ινσουλινοπαραγωγά β-κύτταρα του παγκρέατος από τις ελεύθερες ρίζες που τους προκαλούν βλάβες. «Εκτιμάται ότι η ευεργετική δράση του τσαγιού οφείλεται στις αντιοξειδωτικές πολυφαινόλες που περιέχει» κατέληξε ο δρ Χέρντερ.
Οι ξηροί καρποί
Από μια τρίτη μελέτη ειδικών από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα προέκυψε ότι η κατανάλωση ξηρών καρπών μπορεί να αποτελέσει «ασπίδα» ενάντια στον διαβήτη και στις καρδιοπάθειες. Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα μετά από ανάλυση στοιχείων που αφορούσαν περισσότερα από 13.000 άτομα (μεταξύ των εθελοντών ως ‘λάτρεις των ξηρών καρπών’ θεωρήθηκαν εκείνοι που έτρωγαν τουλάχιστον 7-8 γραμμάρια ξηρών καρπών όπως κάσιους, καρύδια και φιστίκια την ημέρα).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματά τους, όσοι κατανάλωναν ξηρούς καρπούς ήταν πιο αδύνατοι και είχαν χαμηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ - δείκτης που αποτελεί το πηλίκο του βάρους σε κιλά με το τετράγωνο του ύψους σε μέτρα) σε σύγκριση με εκείνους που δεν έτρωγαν καθόλου ξηρούς καρπούς.
Συγχρόνως οι λάτρεις των ξηρών καρπών παρουσίαζαν υψηλότερα επίπεδα καλής χοληστερόλης και χαμηλότερα επίπεδα πρωτεϊνών που συνδέονται με φλεγμονές και καρδιοπάθειες ενώ αντιμετώπιζαν και μειωμένες κατά 5% πιθανότητες να εμφανίσουν μεταβολικό σύνδρομο το οποίο μεταξύ άλλων έχει άμεση σύνδεση με τον διαβήτη.
Όπως συγκεκριμένα εξήγησε η επικεφαλής της μελέτης καθηγήτρια Κάρολ Ο’ Νιλ «η μείωση του βάρους στα άτομα που κατανάλωναν ξηρούς καρπούς σε σύγκριση με όσα δεν κατανάλωναν ήταν της τάξεως των 1,9 κιλών, η μείωση του ΔΜΣ της τάξεως των 0,9 κιλών/m² και της περιφέρειας της μέσης της τάξεως των 2 εκατοστόμετρων».
Παράλληλα η μείωση του κινδύνου για μεταβολικό σύνδρομο έπεφτε κατά 5% στα άτομα που έτρωγαν ξηρούς καρπούς σε σύγκριση με τα υπόλοιπα ενώ τα άτομα αυτά παρουσίαζαν μικρότερη συχνότητα εμφάνισης τεσσάρων παραγόντων-«κλειδιών» του μεταβολικού συνδρόμου (κοιλιακή παχυσαρκία, υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλό σάκχαρο του αίματος και χαμηλά επίπεδα της «καλής» HDL χοληστερόλης).
Αξίζει να σημειωθεί ότι όσοι κατανάλωναν ξηρούς καρπούς έτειναν επίσης να καταναλώνουν περισσότερα δημητριακά ολικής αλέσεως και φρούτα καθώς και λιγότερο αλκοόλ και τροφές με επιπρόσθετη ζάχαρη.
ΤΟ ΒΗΜΑ - Νερό, τσάι και ξηροί καρποί εναντίον διαβήτη - science - Ιατρική – Βιολογία
Τρίτη 29 Μαΐου 2012
Δευτέρα 21 Μαΐου 2012
Κυριακή 6 Μαΐου 2012
Πέμπτη 3 Μαΐου 2012
Τρίτη 1 Μαΐου 2012
Τετάρτη 25 Απριλίου 2012
Δευτέρα 23 Απριλίου 2012
Κυριακή 22 Απριλίου 2012
Παρασκευή 20 Απριλίου 2012
Πέμπτη 19 Απριλίου 2012
Τετάρτη 18 Απριλίου 2012
Τρίτη 17 Απριλίου 2012
Τετάρτη 11 Απριλίου 2012
Τρίτη 10 Απριλίου 2012
Δευτέρα 9 Απριλίου 2012
Σάββατο 7 Απριλίου 2012
Πέμπτη 5 Απριλίου 2012
Τετάρτη 4 Απριλίου 2012
troktiko.eu : Καταπολέμησαν καρκινικά κύτταρα με ασήμι
Σημαντικές αντικαρκινικές ιδιότητες, κυρίως εναντίον του καρκίνου του μαστού και του εντέρου, παρουσιάζει ο άργυρος, σύμφωνα με βρετανούς ερευνητές.
Τρίτη 3 Απριλίου 2012
Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012
Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012
Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012
Κυριακή 25 Μαρτίου 2012
Μέλι και κανέλα
Μέλι και κανέλα
22 Μαρτίου, 2011 — vatopaidifriend3
Γεγονότα για το μέλι και κανέλα: Διαπιστώνεται ότι ένα μείγμα από μέλι και κανέλα θεραπεύει τις περισσότερες ασθένειες. Το μέλι παράγεται στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Οι επιστήμονες σήμερα δέχονται επίσης το μέλι ως ένα πολύ αποτελεσματικό φάρμακο για όλα τα είδη ασθενειών. Το μέλι μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς καμία παρενέργεια για όποιο είδος ασθένειας.
Η επιστήμη σήμερα λέει ότι ακόμη και αν το μέλι είναι γλυκό, εάν λαμβάνεται στη σωστή δοσολογία ως φάρμακο, αυτή δεν βλάπτει διαβητικούς ασθενείς. Το Weekly World News, ένα περιοδικό στον Καναδά, στην έκδοσή του με ημερομηνία 17 Ιανουαρίου 1995 έδωσε τον ακόλουθο κατάλογο των ασθενειών που μπορούν να θεραπευτούν με μέλι και κανέλλα όπως προέκυψε από έρευνα επιστημόνων των δυτικών χωρών:
ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΑ:
Κάντε μια πάστα από μέλι και κανέλα σε σκόνη, απλώστε πάνω στο ψωμί, αντί ζελέ και μαρμελάδα και να το τρώτε τακτικά για το πρόγευμα. Μειώνει τη χοληστερόλη στις αρτηρίες και σώζει τον ασθενή από καρδιακή προσβολή. Επίσης όσοι είχαν ήδη μια καρδιακή προσβολή, αν κάνουν αυτή τη διαδικασία καθημερινά, θα τους βοηθήσει να μην το ξαναπάθουν. Η τακτική χρήση της πιο πάνω διαδικασίας βοηθά στη σωστή λειτουργία της αναπνοής και δυναμώνει τους παλμούς της καρδιάς. Στην Αμερική και τον Καναδά, διάφορα νοσοκομεία φρόντιζαν τους ασθενείς επιτυχώς και έχουν διαπιστώσει ότι όσο μεγαλώνουμε, οι αρτηρίες και οι φλέβες χάνουν την ευελιξία τους και φράζουν. Το μέλι και η κανέλα αναζωογονούν τις αρτηρίες και τις φλέβες.
ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ:
Ασθενείς με αρθρίτιδα μπορούν να λαμβάνουν καθημερινά, πρωί και βράδυ, ένα φλιτζάνι ζεστό νερό με δύο κουταλιές μέλι και ένα μικρό κουταλάκι του γλυκού σκόνη κανέλας. Εάν λαμβάνεται τακτικά, ακόμη και οι χρόνιες αρθρίτιδες μπορεί να θεραπευτούν. Σε μια πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, διαπιστώθηκε ότι όταν οι γιατροί φρόντιζαν τους ασθενείς τους με ένα μείγμα από μια κουταλιά της σούπας μέλι και μισό κουταλάκι του γλυκού κανέλα σε σκόνη πριν από το πρωινό, διαπίστωσαν ότι μέσα σε μια εβδομάδα, από τα 200 άτομα που είχαν υποστεί την φροντίδα, σχεδόν 73 ασθενείς είχαν εντελώς απαλλαγεί από τον πόνο και μέσα σε ένα μήνα, κυρίως όλοι οι ασθενείς που δεν μπορούσαν να περπατήσουν ή να μετακινηθούν εξαιτίας της αρθρίτιδας άρχισαν να περπατάνε χωρίς πόνο.
ΚΥΣΤΙΤΙΔΑ:
Πάρτε δύο κουταλιές της σούπας σκόνη κανέλας και ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι σε ένα ποτήρι χλιαρό νερό και πιείτε το. Καταστρέφει τα μικρόβια στην ουροδόχο κύστη.
ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΣ:
Κάντε μια πάστα από ένα κουταλάκι του γλυκού κανέλα σε σκόνη και πέντε κουταλάκια του γλυκού μέλι και απλώστε την στο δόντι που σας πονάει. Μπορείτε να το απλώνετε τρεις φορές την ημέρα μέχρι το δόντι σταματήσει να σας πονά.
ΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΗ:
Δύο κουταλιές της σούπας μέλι και τρία κουταλάκια του γλυκού κανέλα σε σκόνη αναμιγμένα σε 16 ουγγιές νερού τσαγιού, που χορηγείται σε έναν ασθενή χοληστερόλης, έδειξε ότι μειώνει το επίπεδο της χοληστερόλης στο αίμα κατά 10% μέσα σε δύο ώρες. Όπως αναφέρεται και στους ασθενείς αρθρίτιδας, εάν λαμβάνεται τρεις φορές την ημέρα, κάθε χρόνια χοληστερόλη θεραπεύεται. Σύμφωνα με τις πληροφορίες στο εν λόγω περιοδικό, το αγνό μέλι όταν λαμβάνεται με φαγητό ανακουφίζει από την χοληστερόλη.
ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ:
Αυτοί που πάσχουν από κοινά ή σοβαρά κρυολογήματα πρέπει να λαμβάνουν μία κουταλιά της σούπας χλιαρό μέλι με ¼ κουτάλι κανέλα σε σκόνη καθημερινά για τρεις ημέρες. Η διαδικασία αυτή θα θεραπεύσει περισσότερο τον χρόνιο βήχα, το κρυολόγημα και θα καθαρίσει τα ιγμόρεια.
ΣΤΟΜΑΧΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ:
όταν το μέλι λαμβάνεται με σκόνη κανέλας θεραπεύει τον πόνο στο στομάχι και επίσης καθαρίζει τα έλκη του στομάχου από τη ρίζα.
ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ:
Σύμφωνα με τις μελέτες που έγιναν στην Ινδία και την Ιαπωνία, έδειξαν ότι αν το μέλι λαμβάνεται με κανέλα σε σκόνη το στομάχι απαλλάσσεται από φυσικό αέριο.
ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ:
Καθημερινή χρήση του μελιού και σκόνης κανέλας δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και προστατεύει τον οργανισμό από βακτήρια και ιούς. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το μέλι έχει διάφορες βιταμίνες και σίδηρο σε μεγάλες ποσότητες. Η συνεχής χρήση του μελιού δυναμώνει τα λευκά αιμοσφαίρια του αίματος για την καταπολέμηση των βακτηριδίων και των ιών.
ΔΥΣΠΕΨΙΑ:
Κανέλα σε σκόνη αναμιγμένη με δύο κουταλιές της σούπας μέλι όταν ληφθεί πριν το φαγητό ανακουφίζει και χωνεύεται το βαρύ γεύμα.
ΓΡΙΠΗ:
Ένας επιστήμονας στην Ισπανία απόδειξε ότι το μέλι περιέχει ένα φυσικό συστατικό το οποίο σκοτώνει τα μικρόβια γρίπης και σώζει τον ασθενή από γρίπη.
ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΗΤΑ:
Τσάι από μέλι και λίγη κανέλα σε σκόνη, όταν λαμβάνεται τακτικά, συλλαμβάνει τη φθορά του γήρατος. Πάρτε τέσσερις κουταλιές μέλι, ένα κουτάλι σκόνη κανέλας και τρία φλιτζάνια νερό και βράστε τα. Πίνετε ¼ φλιτζανιού, τρεις με τέσσερις φορές την ημέρα. Κρατά το δέρμα φρέσκο και απαλό και καθυστερεί τα γηρατειά. Η διάρκεια ζωής, επίσης αυξάνεται και ακόμη και ένας 100 ετών, αρχίζει να φέρεται σαν 20χρονος.
ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ:
Καθημερινά το πρωί μισή ώρα πριν από το πρωινό με άδειο στομάχι και το βράδυ πριν πάτε για ύπνο, να πίνετε μέλι και κανέλα σε σκόνη βραστά σε ένα φλιτζάνι νερό. Εάν λαμβάνεται τακτικά, μειώνει το βάρος ακόμη και των πιο εξαιρετικά παχύσαρκων ατόμων. Επίσης, πίνοντας αυτό το μίγμα τακτικά δεν επιτρέπει στο λίπος να συσσωρεύεται στο σώμα, ακόμη και αν το άτομο κάνει δίαιτα υψηλή σε θερμίδες.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ:
Πρόσφατη έρευνα στην Ιαπωνία και την Αυστραλία, έδειξε ότι προχωρημένος καρκίνος του στομάχου και των οστών έχει θεραπευτεί επιτυχώς. Οι ασθενείς που πάσχουν από αυτές τις μορφές καρκίνου θα πρέπει να λαμβάνουν καθημερινά μια κουταλιά της σούπας μέλι με ένα κουταλάκι του γλυκού σκόνη κανέλας για έναν μήνα τρεις φορές την ημέρα.
ΚΟΥΡΑΣΗ:
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η περιεκτικότητα ζάχαρης στο μέλι είναι πιο χρήσιμη παρά επιζήμια για την αντοχή του σώματος. Ηλικιωμένοι, που παίρνουν το μέλι και κανέλα σε σκόνη σε ίσα μέρη, είναι περισσότερο σε εγρήγορση και ευελιξία. Ο Dr Milton, ο οποίος έχει κάνει την έρευνα, λέει ότι μισή κουταλιά μέλι σε ένα ποτήρι νερό πασπαλισμένο με κανέλα σε σκόνη, να λαμβάνονται καθημερινά μετά το βούρτσισμα και το απόγευμα περίπου στις 3:00 μ.μ. όταν η ζωτικότητα του σώματος αρχίζει να μειώνεται, αυξάνει την ζωτικότητα του σώματος μέσα σε μια εβδομάδα.
Κάνει τα αντικείμενα... αόρατα
Ισπανοί και Σλοβάκοι ερευνητές δημιούργησαν έναν «αντιμαγνήτη», συγκεκριμένα έναν κύλινδρο που καθιστά το περιεχόμενό του αόρατο στα μαγνητικά πεδία. Έτσι, μετά τους μανδύες που κρύβουν αντικείμενα από το φως, τον ήχο, τα κύματα των σεισμών και του νερού, έρχονται να προστεθούν και τα μαγνητικά πεδία.
Ο νέος μαγνητικός μανδύας αποτελείται, όπως δημοσιεύει η real.gr, από σχετικά φθηνά υλικά που είναι διαθέσιμα στην αγορά (υπεραγώγιμα και σιδηρομαγνητικά), γι' αυτό η παραγωγή του, που εκτιμάται ότι κοστίζει μόλις 1.000 ευρώ, δεν θεωρείται δύσκολη. Είναι ο πρώτος τέτοιου είδους μανδύας που φαίνεται δυνατό να κατασκευαστεί με σχετική πρακτική ευκολία.
Οι ερευνητές του Τμήματος Φυσικής του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών της Ακαδημίας Επιστημών της Σλοβακίας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το "Nature", δημιούργησαν ένα αντι-μαγνητικό μανδύα αορατότητας που καθιστά μαγνητικά «αόρατο» ή «ανύπαρκτο» οποιοδήποτε αντικείμενο μέσα ή κάτω από αυτόν.
Ο αντι-μαγνήτης (μανδύας) απαγορεύει σε οποιοδήποτε μαγνητικό πεδίο μέσα σε αυτόν να διαρρεύσει προς τα έξω, ενώ παράλληλα δεν γίνεται αντιληπτός από τα εξωτερικά στατικά μαγνητικά πεδία. Ο μανδύας αποτελείται από δύο ομόκεντρα επίπεδα, ένα εσωτερικό υπεραγώγιμο υλικό (που απωθεί τα μαγνητικά πεδία) και ένα εξωτερικό σιδηρομαγνητικό στρώμα αποτελούμενο από σίδηρο, νικέλιο και χρώμιο (που ελκύει τα μαγνητικά πεδία), με τελικό αποτέλεσμα την αλληλοεξουδετέρωση των δύο επιδράσεων και, έτσι, την εξαφάνιση οποιουδήποτε ίχνους της συσκευής σε ένα εξωτερικό μαγνητικό πεδίο, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Οι θεωρητικοί υπολογισμοί για τη δημιουργία του μανδύα βασίζονται στις περίφημες εξισώσεις του Μάξγουελ για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, οι οποίες είχαν διατυπωθεί πριν από περίπου 160 χρόνια.
Οι αντι-μαγνήτες βασίζονται στους πιο γνωστούς μανδύες οπτικής αορατότητας, τους οποίους πρώτος πρότεινε ο Βρετανός φυσικός Τζον Πέντρι του Imperial College του Λονδίνου το 2006 και έκτοτε η σχετική έρευνα έχει γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη διεθνώς, με συνεχείς προόδους. Ο Πέντρι, ο οποίος πάλι ήταν ο πρώτος που το 2008 παρουσίασε μια θεωρητική εργασία για τη δημιουργία ενός αντιμαγνητικού μανδύα, χαιρέτισε ως «ορόσημο» το νέο επίτευγμα.
Οι Ισπανοί και σλοβάκοι ερευνητές δοκίμασαν με επιτυχία τον αντι-μαγνήτη τους σε στατικό μαγνητικό πεδίο ισχύος 40 mT (milliTesla). Προς το παρόν, ο μανδύας είναι μικρός (12,5 επί 12 χιλιοστά), όμως στο μέλλον, κατά τους επιστήμονες, θα μπορούσε να φθάσει σε μέγεθος αρκετά μέτρα, αντίθετα με άλλους μανδύες.
Τα μαγνητικά πεδία είναι θεμελιώδη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το 99% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται σήμερα, παράγεται με τη βοήθεια μαγνητών στους ηλεκτρικούς σταθμούς. Επίσης αξιοποιούνται στην πληροφορική, στην ηλεκτρονική κ.α. Οι επιστήμονες εδώ και πολλά χρόνια γνωρίζουν πολύ καλά να δημιουργούν μαγνητισμό, όχι όμως το αντίστροφο, δηλαδή να ακυρώνουν τα μαγνητικά πεδία κατά βούληση. Ο νέος μανδύας ανοίγει το δρόμο ακριβώς γι' αυτό.
Μεταξύ άλλων, μπορεί να υπάρξουν εφαρμογές του στην ιατρική και στην ασφάλεια, καθώς τα στατικά μαγνητικά πεδία χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές όπως οι μαγνητικές τομογραφίες (ένας βηματοδότης στην καρδιά ενός ασθενούς θα ήταν πλέον «αόρατος» και δεν θα αντιμετώπιζε κίνδυνο). Ακόμα, υπάρχουν δυνητικές στρατιωτικές εφαρμογές, ιδίως στο ναυτικό (π.χ. τα υποβρύχια θα είναι μαγνητικά αόρατα). Από την άλλη όμως, θα προέκυπτε πρόβλημα με τα μαγνητικά μηχανήματα σάρωσης στις πύλες επιβίβασης των αεροδρομίων, αφού κάποιος με τον αντι-μαγνήτη πάνω του θα μπορούσε να περάσει ένα μεταλλικό όπλο από τον έλεγχο χωρίς να εντοπιστεί.
Ο νέος μαγνητικός μανδύας αποτελείται, όπως δημοσιεύει η real.gr, από σχετικά φθηνά υλικά που είναι διαθέσιμα στην αγορά (υπεραγώγιμα και σιδηρομαγνητικά), γι' αυτό η παραγωγή του, που εκτιμάται ότι κοστίζει μόλις 1.000 ευρώ, δεν θεωρείται δύσκολη. Είναι ο πρώτος τέτοιου είδους μανδύας που φαίνεται δυνατό να κατασκευαστεί με σχετική πρακτική ευκολία.
Οι ερευνητές του Τμήματος Φυσικής του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών της Ακαδημίας Επιστημών της Σλοβακίας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το "Nature", δημιούργησαν ένα αντι-μαγνητικό μανδύα αορατότητας που καθιστά μαγνητικά «αόρατο» ή «ανύπαρκτο» οποιοδήποτε αντικείμενο μέσα ή κάτω από αυτόν.
Ο αντι-μαγνήτης (μανδύας) απαγορεύει σε οποιοδήποτε μαγνητικό πεδίο μέσα σε αυτόν να διαρρεύσει προς τα έξω, ενώ παράλληλα δεν γίνεται αντιληπτός από τα εξωτερικά στατικά μαγνητικά πεδία. Ο μανδύας αποτελείται από δύο ομόκεντρα επίπεδα, ένα εσωτερικό υπεραγώγιμο υλικό (που απωθεί τα μαγνητικά πεδία) και ένα εξωτερικό σιδηρομαγνητικό στρώμα αποτελούμενο από σίδηρο, νικέλιο και χρώμιο (που ελκύει τα μαγνητικά πεδία), με τελικό αποτέλεσμα την αλληλοεξουδετέρωση των δύο επιδράσεων και, έτσι, την εξαφάνιση οποιουδήποτε ίχνους της συσκευής σε ένα εξωτερικό μαγνητικό πεδίο, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Οι θεωρητικοί υπολογισμοί για τη δημιουργία του μανδύα βασίζονται στις περίφημες εξισώσεις του Μάξγουελ για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, οι οποίες είχαν διατυπωθεί πριν από περίπου 160 χρόνια.
Οι αντι-μαγνήτες βασίζονται στους πιο γνωστούς μανδύες οπτικής αορατότητας, τους οποίους πρώτος πρότεινε ο Βρετανός φυσικός Τζον Πέντρι του Imperial College του Λονδίνου το 2006 και έκτοτε η σχετική έρευνα έχει γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη διεθνώς, με συνεχείς προόδους. Ο Πέντρι, ο οποίος πάλι ήταν ο πρώτος που το 2008 παρουσίασε μια θεωρητική εργασία για τη δημιουργία ενός αντιμαγνητικού μανδύα, χαιρέτισε ως «ορόσημο» το νέο επίτευγμα.
Οι Ισπανοί και σλοβάκοι ερευνητές δοκίμασαν με επιτυχία τον αντι-μαγνήτη τους σε στατικό μαγνητικό πεδίο ισχύος 40 mT (milliTesla). Προς το παρόν, ο μανδύας είναι μικρός (12,5 επί 12 χιλιοστά), όμως στο μέλλον, κατά τους επιστήμονες, θα μπορούσε να φθάσει σε μέγεθος αρκετά μέτρα, αντίθετα με άλλους μανδύες.
Τα μαγνητικά πεδία είναι θεμελιώδη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το 99% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται σήμερα, παράγεται με τη βοήθεια μαγνητών στους ηλεκτρικούς σταθμούς. Επίσης αξιοποιούνται στην πληροφορική, στην ηλεκτρονική κ.α. Οι επιστήμονες εδώ και πολλά χρόνια γνωρίζουν πολύ καλά να δημιουργούν μαγνητισμό, όχι όμως το αντίστροφο, δηλαδή να ακυρώνουν τα μαγνητικά πεδία κατά βούληση. Ο νέος μανδύας ανοίγει το δρόμο ακριβώς γι' αυτό.
Μεταξύ άλλων, μπορεί να υπάρξουν εφαρμογές του στην ιατρική και στην ασφάλεια, καθώς τα στατικά μαγνητικά πεδία χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές όπως οι μαγνητικές τομογραφίες (ένας βηματοδότης στην καρδιά ενός ασθενούς θα ήταν πλέον «αόρατος» και δεν θα αντιμετώπιζε κίνδυνο). Ακόμα, υπάρχουν δυνητικές στρατιωτικές εφαρμογές, ιδίως στο ναυτικό (π.χ. τα υποβρύχια θα είναι μαγνητικά αόρατα). Από την άλλη όμως, θα προέκυπτε πρόβλημα με τα μαγνητικά μηχανήματα σάρωσης στις πύλες επιβίβασης των αεροδρομίων, αφού κάποιος με τον αντι-μαγνήτη πάνω του θα μπορούσε να περάσει ένα μεταλλικό όπλο από τον έλεγχο χωρίς να εντοπιστεί.
Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012
Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012
Τρίτη 20 Μαρτίου 2012
LED's efficiency exceeds 100%
An LED’s power conversion (wall-plug) efficiency varies inversely with its optical output power. Wall-plug efficiency can exceed 100%, the unity efficiency, at low applied voltages and high temperatures. Image credit: Santhanam, et al. ©2012 American Physical Society
(PhysOrg.com) -- For the first time, researchers have demonstrated that an LED can emit more optical power than the electrical power it consumes. Although scientifically intriguing, the results won’t immediately result in ultra-efficient commercial LEDs since the demonstration works only for LEDs with very low input power that produce very small amounts of light.
(PhysOrg.com) -- For the first time, researchers have demonstrated that an LED can emit more optical power than the electrical power it consumes. Although scientifically intriguing, the results won’t immediately result in ultra-efficient commercial LEDs since the demonstration works only for LEDs with very low input power that produce very small amounts of light.
The researchers, Parthiban Santhanam and coauthors from MIT, have published their study in a recent issue of Physical Review Letters.
As the researchers explain in their study, the key to achieving a powerconversion efficiency above 100%, i.e., “unity efficiency,” is to greatly decrease the applied voltage. According to their calculations, as the voltage is halved, the input power is decreased by a factor of 4, while the emitted light power scales linearly with voltage so that it’s also only halved. In other words, an LED’s efficiency increases as its output power decreases. (The inverse of this relationship - that LED efficiency decreases as its output power increases - is one of the biggest hurdles in designing bright, efficient LED lights.)
In their experiments, the researchers reduced the LED’s input power to just 30 picowatts and measured an output of 69 picowatts of light - an efficiency of 230%. The physical mechanisms worked the same as with any LED: when excited by the applied voltage, electrons and holes have a certain probability of generating photons. The researchers didn’t try to increase this probability, as some previous research has focused on, but instead took advantage of small amounts of excess heat to emit more power than consumed. This heat arises from vibrations in the device’s atomic lattice, which occur due to entropy.
This light-emitting process cools the LED slightly, making it operate similar to a thermoelectric cooler. Although the cooling is insufficient to provide practical cooling at room temperature, it could potentially be used for designing lights that don’t generate heat. When used as a heat pump, the device might be useful for solid-state cooling applications or even power generation.
Theoretically, this low-voltage strategy allows for an arbitrarily efficient generation of photons at low voltages. For this reason, the researchers hope that the technique could offer a new way to test the limits of energy-efficiency electromagnetic communication.
More information: Parthiban Santhanam, et al. “Thermoelectrically Pumped Light-Emitting Diodes Operating above Unity Efficiency.” Phys. Rev. Lett.108, 097403 (2012). DOI: 10.1103/PhysRevLett.108.097403
Physics Synopsis
Physics Synopsis
© 2011 PhysOrg.com
New magnetic effect of light an alternative source of solar energy
Isaac Leung
http://www.electronicsnews.com.au
UNIVERSITY of Michigan researchers have found a previously hidden magnetic effect of light which could lead to an alternative form of solar power.
The researchers at the university say it could be possible to generate solar power without using traditional semiconductor-based solar cells.
Light has electric and magnetic components. Until now, scientists thought the effects of the magnetic field were so weak that they could be ignored.
The team led by Stephen Rand, a professor in the departments of Electrical Engineering and Computer Science, Physics and Applied Physics, found that at the right intensity, when light is travelling through a material that does not conduct electricity, the light field can generate magnetic effects that are 100 million times stronger than previously expected.
Under these circumstances, the magnetic effects develop strength equivalent to a strong electric effect.
A new kind of solar cell utilising this effect would not require absorption of light to produce energy. Instead, energy can be derived from the intensive magnetisation induced by the light.
To manufacture modern solar cells, extensive semiconductor processing is required. With this new type of generation, all that is required would be lenses to focus the light and a fibre to guide it, both of which can be made efficiently out of glass.
According to the researchers, the core of the discovery is a new type of “optical rectification”. In traditional optical rectification, light’s electric field causes a charge separation, or a pulling apart of the positive and negative charges in a material. This greats a voltage.
This electric effect had previously been detected only in crystalline materials that possessed a certain symmetry, but the researchers found that under the right circumstances and in other types of materials, the light’s magnetic field can also create optical rectification.
Of course, hurdles remain. While the effect works by shining light through a non-conductor like glass, it must be focused to an intensity of 10 million watts per square cm. Sunlight does not have this intensity, so researchers are working with lasers for now.
However, they are looking for new materials that would work at lower intensities, allowing non-directional sunlight to work in a similar manner.
http://www.electronicsnews.com.au
UNIVERSITY of Michigan researchers have found a previously hidden magnetic effect of light which could lead to an alternative form of solar power.
The researchers at the university say it could be possible to generate solar power without using traditional semiconductor-based solar cells.
Light has electric and magnetic components. Until now, scientists thought the effects of the magnetic field were so weak that they could be ignored.
The team led by Stephen Rand, a professor in the departments of Electrical Engineering and Computer Science, Physics and Applied Physics, found that at the right intensity, when light is travelling through a material that does not conduct electricity, the light field can generate magnetic effects that are 100 million times stronger than previously expected.
Under these circumstances, the magnetic effects develop strength equivalent to a strong electric effect.
A new kind of solar cell utilising this effect would not require absorption of light to produce energy. Instead, energy can be derived from the intensive magnetisation induced by the light.
To manufacture modern solar cells, extensive semiconductor processing is required. With this new type of generation, all that is required would be lenses to focus the light and a fibre to guide it, both of which can be made efficiently out of glass.
According to the researchers, the core of the discovery is a new type of “optical rectification”. In traditional optical rectification, light’s electric field causes a charge separation, or a pulling apart of the positive and negative charges in a material. This greats a voltage.
This electric effect had previously been detected only in crystalline materials that possessed a certain symmetry, but the researchers found that under the right circumstances and in other types of materials, the light’s magnetic field can also create optical rectification.
Of course, hurdles remain. While the effect works by shining light through a non-conductor like glass, it must be focused to an intensity of 10 million watts per square cm. Sunlight does not have this intensity, so researchers are working with lasers for now.
However, they are looking for new materials that would work at lower intensities, allowing non-directional sunlight to work in a similar manner.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)